"Durven voelen, zingend uiten"
Anna Liem

Ontdek

  • emotionele vrijheid dankzij jouw stem
  • (inter)actieve meditatie met gebruik van je stem
  • verlangen en vrije wil
  • jouw verborgen geluid, een authentiek lied
  • stressverlagende tools, verruiming van je tolerantie
  • verbinding met meerdere lagen van jezelf
  • zingen vanuit je ziel
Ik heb al genoeg gelezen 🙂 Ik wil de hele serie.








 

Anna Liem SingInsideOut

Muurtje - optrekken of laten zakken?

Voel jij je ook weleens onvrij, gevangen of overvallen...?

Die blik van de voorbijganger. De beller die je niet wil opnemen - maar toch doet. Semi-nonchalant reageren op een cynische opmerking van je moeder. De situatie die je weer even aan je ex doet denken. Horen dat een dierbare ernstig ziek is geworden.

Zo zijn er dagelijks kleine of grote momenten.

En je gaat maar door...

Gevolg: het stapelt zich op en op. Het wordt een sluimerende nare energie. Je wordt er lamlendig van. Blèh.

Dat is heel logisch: je wil daar niet bij stilstaan. Instinctief zet je lichaam je gevoel uit in momenten van direct gevaar.

In levensbedreigende situaties dus super nuttig! Maar tegenwoordig hebben we heel veel stress-prikkels. Non-stop.

Ons levensreddende mechanisme gaat daardoor continu aan, en dat is... funest.

Je raakt uitgeput als je alles laat opkroppen en je gevoel geen ruimte geeft. Diep vanbinnen weet je dat wel. En kennelijk heeft jouw intuïtie je hier gebracht. Prachtig. Het zegt dus eigenlijk:

Blijf er niet mee zitten, zing het eruit!

Gelukkig biedt SingInsideOut die mogelijkheid. Je wordt per sessie eenvoudig begeleid naar jouw verborgen geluid en zo ontstaat telkens opnieuw een authentiek lied.

Ja! Ik wil de 1e sessie gratis beluisteren!

Daar zit muziek in!

Sessie 1
Van dood vogeltje naar... Sing-insideout!

Mijn naam is Anna Liem. Je ziet mij op de foto's. Ik geef muziektherapie en doe dat werk nu zo'n 10 jaar.

Normaal probeer ik privé en werk te scheiden, maar omdat het in dit geval zo onlosmakelijk verbonden is aan elkaar, vertel ik je hier mijn verhaal.

In 2017 ging het niet zo goed met mij. Slecht, kun je gerust zeggen. Ik was, zoals mijn vriendin dat zei: 'een dood vogeltje'.

Ondanks dat ik mij als een zombie voelde, kon ik de laatste intervisiebijeenkomst in 2017, met collega-muziektherapeuten niet afzeggen. Op die vrijdagmiddag stond namelijk bij ons thuis, een door mijn vriendin samengesteld én gemaakt diner voor hen klaar...

8 paar ogen staarden mij bij binnenkomst aan. Ik hoorden hen vragen hoe het met mij ging en of ik nóg meer was afgevallen sinds de laatste bijeenkomst...?

Gaan we het hier echt over hebben? dacht ik.

Ondertussen ging er een flits door mij heen van de afgelopen maanden waarin ik dagenlang Netflixte. Ik had alles opgegeven, behalve het broodnodige werk. Mijn verantwoordelijkheids- en schuldgevoel werden steeds groter. Tezamen met mijn gevoel te willen verdwijnen. Auw. Daar wilde ik niet naar kijken. Niet nu vanavond met jullie lui. Dus ik zei:

"Lieve mensen, ik zie heus wel de verschillende signalen bij mijzelf, ik zal er voor waken en zal hier op een dag wel aandacht aan besteden."

Tja, dat moet je niet zeggen tegen een groep therapeuten. Ogen vol medeleven en monden vol scherpe vragen, probeerden doortastend tot mijn kern te komen.

Vliegensvlug sloot ik mijzelf op op de wc. Ik wilde dat ze weggingen, uit mijn huis. Maar de drie gangen stonden te wachten. Mijn huilbui duurde nu echt te lang. Ik sprak mijzelf toe: Anna, het zijn je collega's die je nu al jaren 6x per jaar ziet. Ze hebben je al vaker zien huilen... Toe maar.

Dus daar ging ik... betraand aan tafel. Snikkend en kermend.

Mijn tot dan toe hardnekkige afweermechanisme was doorbroken. Alle sluizen stonden open. Ik kon niet anders dan alle opgekropte emoties ondergaan.

Dat etentje was de ommekeer. Ik moest iets veranderen. Iets wezenlijks. Vóórdat mijn hersenen weer over zouden gaan op overlevingsstrategie: vermijding.

Ik ging zingen. Van oerkreten naar troostende melodieën. En weer terug.

Alle pijn gleed van mij af. Ik zong het er letterlijk uit. Van binnen naar buiten.

Toen viel plots het kwartje. Alles wees die richting op. Ik moest en zou de opleiding tot stembevrijder doen.

Sindsdien weet ik hoe ik mijn verborgen geluid eruit kan laten komen.

En telkens weer, als ik zing van binnen naar buiten, hervind ik mijn kompas dat mij de weg wijst in het leven.

Ik wil niet gevangen zingen, ik wil licht en vrij door het leven gaan.

SingInsideOut is ontstaan uit de behoefte om een plek te creëren waar je kunt zingen en zijn. Waar je vuurtje weer oplaait zodat je in contact blijft met jouw levensstroom en levenslust.

SingInsideOut Online biedt de plek

  • waar je kunt zijn wie je bent
  • waar je jouw wezenlijke verlangen telkens opnieuw hervindt en laat horen
  • waar hoop tot leven komt en wanhoop wordt bezongen
  • waar je leert te vertrouwen, ook buiten je comfortzone.
  • van loslaten wat onnodig vastgehouden wordt
  • waar jouw talenten welkom zijn en liefdevol worden ontvangen.
  • die je brengt bij jouw daadkracht

SingInsideOut Online is er altijd: waar, wanneer en zo vaak je wil.



"Het kan niet anders dan dat voor een singinsingoutliefhebber dit een kers op de taart is"
Lex, 60-75j

"Ik heb alles
beluisterd en
ik vond het heerlijk!"

Wimke, 60-75j


Aanvaarden is eigenlijk gewoon JA zeggen, of eigenlijk JA zingen in dit geval. Dat heb ik gedaan en dat was heerlijk.
Seet, 45-60j


"Net wat ik nodig had"
Elly, 30-45j
Wist je dat...

....je als volwassene de fundamentele basisbehoeften zélf kunt opladen als een duurzame batterij? Moet je wel eerst bewust zijn van die behoeften:

  • Plezier: 'yes!'
  • Verbinding: 'ik ben hier, ik voel me veilig, ook buiten mijn comfortzone.'
  • Autonomie: 'ik weet wat ik wezenlijk wil.'
  • Eigenwaarde: 'ik ben zoals ik ben. Volkomen onvolmaakt & waardevol."
  • Identiteit: balans in plezier, verbinding, autonomie en eigenwaarde.

Met SingInsideOut Online laad jij jezelf op!






"Ik heb genoten van de online audiosessie, de Latifa is helemaal mijn ding. Zo alleen, achter de computer, lukt het me beter mijn stem te laten horen en dat is fijn. Wat is toch die blokkade bij mij wanneer ik met een ander ben. Ik ben enthousiast en ga je zeker volgen."
Antoinette, 60-75j

Kijk nog even naar de veelgestelde vragen:


Fotografie: Nynkefotografie.com Illustratie: Papiersouvenir.nl