21 juli 2018. Terug van weggeweest en gisteren mocht ik weer bij het Sterrebos in Roosendaal muziek maken op een aantal zorgwoningen.
Ik hoop dan altijd dat de begeleider ook ‘echt’ aanwezig is. Ik bedoel daarmee met aandacht, in het moment met, bij en voor de bewoners. Misschien vraagt het moment om een liefdevolle hand aan de bewoner, of om een zachte, geruststellende blik, lieve woordjes of het wiegend mee-neuriĆ«n op de muziek. Maar ook het meezingen van herkenbare of zelfs nieuwe liederen is altijd zo fijn. De bewoners reageren daar onmiddellijk op. Ze worden door de begeleider in het moment gehaald en binnen no-time ontstaat er een sfeer waarin je merkt dat iedereen leeft. Innerlijk bewogen wordt, of letterlijk in beweging komt. Starende, lege blikken veranderen in contact en interactie met de omgeving. Er is ruimte voor een traantje en een lach. Het enige wat daarvoor nodig is, is aandacht en een beetje moed om uit de comfortabele zone te komen.
Dank aan de begeleiding van gisteravond die de bewoners en mij daarmee een groot cadeau gaven. Fijn om een kijkje te krijgen in de sfeer van het team en wat voor sterk effect dat heeft op de bewoners!